Flanşlar, yüksek basınçlı boru uygulamaları için başarıyla kullanılan nispeten basit mekanik konektörlerdir. İyi anlaşılmış, güvenilir, uygun maliyetlidir ve çok çeşitli tedarikçilerden kolayca temin edilebilir. Ayrıca, flanşların moment taşıma kapasitesi diğer mekanik konektörlere kıyasla önemlidir. Bu, sıcaklık ve basınç değişimlerinden dolayı boru yürüme veya yanal burkulma yaşayan sistemler için önemli bir özelliktir (örneğin derin su hatları). Flanşlar, yüksek sıcaklık ve korozyon direnci gibi çok çeşitli uygulama gereksinimlerini karşılayacak şekilde tasarlanabilir.

Operasyon

Boru flanşları, bağlandıkları boruya dik olan düz veya düz yüzeylere sahiptir. Bu yüzeylerden ikisi cıvatalar, yakalar, yapıştırıcılar veya kaynaklar aracılığıyla mekanik olarak birleştirilir.

Flanşlar genellikle kaynak, lehimleme veya diş açma yoluyla borulara bağlanır.

Kaynak, iş parçalarını eriterek ve bir dolgu malzemesi ekleyerek malzemeleri birleştirir. Benzer malzemelerin güçlü, yüksek basınçlı bağlantıları için kaynak, flanş bağlantısının en etkili yöntemi olma eğilimindedir. Çoğu boru flanşı, borulara kaynaklanmak üzere tasarlanmıştır.

Lehimleme, bağlayıcı görevi görecek şekilde katılaşan bir dolgu metalini eriterek malzemeleri birleştirmek için kullanılır. Bu yöntem iş parçalarını eritmez veya termal bozulmaya neden olmaz, daha sıkı toleranslar ve temiz bağlantılar sağlar. Ayrıca metaller ve metalize seramikler gibi çok farklı malzemeleri birleştirmek için de kullanılabilir.

Flanşlara ve borulara, bağlantıların somun veya cıvatalara benzer şekilde vidalanmasına olanak sağlamak için diş açma işlemi uygulanır.

Bağlantı yöntemi ayırt edici bir özellik olabilirken, boru flanşı seçiminde daha önemli olan başka hususlar da vardır. Endüstriyel bir alıcının öncelikle dikkate alması gereken faktörler, flanşın fiziksel özellikleri, türü, malzemesi ve uygulama için en uygun performans özellikleridir.