Flanşlar, yüksek basınçlı boru uygulamalarında başarıyla kullanılan nispeten basit mekanik bağlantı elemanlarıdır. İyi bilinen, güvenilir, uygun maliyetli ve çok çeşitli tedarikçilerden kolayca temin edilebilirler. Ayrıca, flanşların moment taşıma kapasitesi diğer mekanik bağlantı elemanlarına kıyasla önemlidir. Bu, sıcaklık ve basınç değişimlerinden dolayı boru üzerinde yürüme veya yanal burkulmaya maruz kalan sistemler (örneğin derin su hatları) için önemli bir özelliktir. Flanşlar, yüksek sıcaklık ve korozyon direnci gibi çok çeşitli uygulama gereksinimlerini karşılayacak şekilde tasarlanabilir.

Operasyon

Boru flanşları, bağlandıkları boruya dik, düz veya aynı hizada yüzeylere sahiptir. Bu yüzeylerden ikisi cıvata, kelepçe, yapıştırıcı veya kaynak yoluyla mekanik olarak birleştirilir.

Flanşlar genellikle borulara kaynak, lehimleme veya diş açma yoluyla bağlanır.

Kaynak, iş parçalarını eriterek ve dolgu malzemesi ekleyerek malzemeleri birleştirir. Benzer malzemelerin güçlü ve yüksek basınçlı bağlantıları için kaynak, flanş bağlantısının en etkili yöntemidir. Çoğu boru flanşı, borulara kaynaklanacak şekilde tasarlanmıştır.

Lehimleme, bağlayıcı görevi görecek şekilde katılaşan bir dolgu metalini eriterek malzemeleri birleştirmek için kullanılır. Bu yöntem, iş parçalarını eritmez veya termal bozulmaya neden olmaz, daha sıkı toleranslar ve temiz bağlantılar sağlar. Ayrıca, metaller ve metalize seramikler gibi çok farklı malzemeleri birleştirmek için de kullanılabilir.

Diş açma, flanşlara ve borulara, bağlantıların somun veya cıvatalara benzer şekilde vidalanmasına olanak sağlamak için uygulanır.

Bağlantı yöntemi ayırt edici bir özellik olabilse de, boru flanşı seçiminde daha önemli başka hususlar da vardır. Endüstriyel bir alıcının öncelikle dikkate alması gereken faktörler, flanşın fiziksel özellikleri, tipi, malzemesi ve uygulamaya en uygun performans özellikleridir.