Farklı tip cıvata
Cıvatalar ve vidalar arasındaki fark iki açıdan ortaya çıkar: Birincisi, cıvatanın saplama kısmının somunu takmak için kullanılan silindirik olması zorunludur, ancak vidanın saplama kısmı bazen konik veya hatta uçlu olabilir; ikincisi ise, işlev olarak vidanın somun yerine hedef malzemeye vidalanmasıdır. Çoğu durumda, cıvatalar tek başlarına da çalışır ve önceden delinmiş dişli deliğe doğrudan vidalanır, bir somuna ihtiyaç duyulmaz. Bu noktada, cıvata işlev olarak vida olarak sınıflandırılır.
Cıvata başının şekli ve amacına göre altıgen başlı cıvatalar, kare başlı cıvatalar, yarım yuvarlak başlı cıvatalar, gömme başlı cıvatalar, delikli cıvatalar, T başlı cıvatalar, kanca başlı (temel) cıvatalar vb. olarak ayrılır.
Kolonun dişleri kaba diş, ince diş ve inç diş olarak ayrılabilir, bu nedenle ince cıvata ve inç cıvata olarak adlandırılır.
Üretim Süreci
İlk olarak, birinci delgi teli şekillendirmeye hazırlamak için hareket eder ve ardından ikinci delgi teli tekrar dövmek ve bitmiş ürünü şekillendirmek için hareket eder. Soğuk dövme işleminde, sabit kalıp (sıkıştırma kalıbı) ve damgalama (düzleştirme) kalıbı (delme) kullanılır.
Kafa sayısı aynı değildir. Bazı karmaşık vidaların birlikte şekillendirilmesi için birden fazla zımba gerekebilir ve bu da vida şekillendirme için çok istasyonlu ekipman gerektirir. Zımbanın hareketinden sonra vidanın başı tamamlanmış olur, ancak vida şaftının bir kısmına diş açılmamıştır. Vida dişi oluşturma yöntemi diş açmadır. Diş açma, çok istasyonlu veya başlık makinesi tarafından oluşturulan silindirik bir boşluğu ortada sıkıştırmak için dişli dişlere sahip, nispeten dönen iki diş açma kalıbının (sürtünme plakası) kullanılmasıdır.
Dişler açılıp ovulduktan sonra vidanın tamamı üretilmiştir. Elbette, vidanın görünümünü daha parlak ve güzel hale getirmek için genellikle yüzey işleme işlemleri uygulanır. Paslanmaz çelik vidaların temizlenmesi ve pasivasyonu, karbon çelik vidaların yüzeyinin elektrokaplanması vb. gibi. Çeşitli renklerde vida bağlantı elemanları üretilir.
